Kosningar og aftur kosningar
Það eru allir voða uppteknir af kosningunum þessa dagana og tel ég það bara vera gott mál. Ég vaknaði eins og svo margir aðrir við Sjálfstæðisflokks-kaffi-ilm og fékk mér morgunkaffi með mömmu (pabbi var á einhverju skralli með hestakörlum í gær og svaf því lengur en við). Svo kom íþróttakappinn upp í mér og ég hjólaði á kjörstað og þó að foreldrar mínir hafa verið með kosningaáróður alla vikuna (Sigga var reyndar líka dugleg með áróðurinn) kaus ég eftir minni bestu sannfæringu og hef komist að því að flestir af vinum mínum og kunningjum kusu (eða ætla að kjósa) það sama. Gott hjá þeim!
Ég hlakka mikið til kvöldsins því Margrét og Einar verða með grillveislu og svona til gamans má nefna það að hún Margrét var að klára prófin. Til hamingju með það Mína mín! Ég vona bara að ritgerðin klárist fljótt.
Það er búið að vera svo yndislegt veður í allan dag, sumarið alveg að koma, grasið farið að grænka og laufblöð komin á trén. Ég finn það alveg á mér að sumarið verður gott;-)

Var rétt í þessu að skoða myndirnar á síðunni hennar Ýrar og þar var matarklúbburinn einmitt að syngja "Nínu" uppáhalds júróvision lag allra Íslendinga! Þar rakst ég einmitt á mynd af Höllu að spila píanókaflan og var að hugsa hvað það er fyndið hvað allir syngja þennan kafla með þegar þeir syngja lagið. Ýrr var einmitt að tala um (um daginn) hvað það væri hallærislegt að hlusta á fólk syngja gítarsóló, en mér finnst píanósólo eiginlega hallærislegri (dururururururururu, sólóið úr Nínu). En alltaf gaman af myndunum hennar Ýrar;-)
Annars hélt ég kaffiboð í gær sem var bara aldeilis vel heppnað, fannst mér allavega (komu samt ekki eins margir og ég bauð, fólk í prófum og svona). Ég vaknaði eldsnemma og bakaði gulrótaköku (fékk enga hjálp frá Betty) og svo hafði ég pönnukökur sem Sinna endaði með að baka af því að ég var ekki tilbúin þegar þær komu en þær voru voða fallegar og góðar hjá henni (enda var deigið ekkert slor). Ég vil því þakka Margréti, Sinnu, Siggu, Ýrr og Tinnu fyrir skemmtilegt kaffiboð og vona að við endutökum leikinn í bráð. Er með hálfgert samviskubit yfir að hafa hálfpartinn rekið þær heim þar sem við Tinna vorum að fara í leikhús (í boði Eddú-útgáfu) og ég þurfti að hafa mig til. Sorry stelpur, lofa að vera ekki á leið í leikhús næst. En talandi um leikhús þá sáum við Rauða spjaldið og ég var bara ekki alveg nógu ánægð með það. Það var ekki beins leiðinlegt en það var ekkert skemmtilegt heldur og svo var það bara allt í einu búið. Svo þegar uppklappið kom þá var það hálf vandræðalegt. Þau fóru út af sviðinu þegar þau voru búin að hneigja sig og þetta var svona kurteisislegt klapp svo þau gætu komið og hneigt sig aftur. Mér leið hálf illa yfir þessu, bæði mín og leikaranna vegna!